Zachęcamy do zapoznania się z najnowszymi publikacjami naukowymi dotyczącymi wykorzystania systemu G-EOS do reedukacji chodu pacjentów neurologicznych.

Znajdują się tu m.in. informacje o wpływie na neuroplastyczność mózgu oraz uzyskanych efektach u grupy pacjentów z niecałkowitym uszkodzeniem rdzenia kręgowego.

Serdecznie zapraszamy do lektury.

1. Effects of robot-assisted gait training combined with virtual reality on motor and cognitive functions in patients with multiple sclerosis: A pilot, single-blind, randomized controlled trial

Efekty treningu chodu ze wspomaganiem robota w połączeniu z wirtualną rzeczywistością na funkcje poznawcze i motoryczne u pacjentów ze stwardnieniem rozsianym: pilotażowe, z pojedynczą ślepą próbą, randomizowane badanie kontrolne

Metodyka : Siedemnastu pacjentów ambulatoryjnych zostało losowo przydzielonych do treningu chodu wspomaganego robotem z lub bez treningu w rzeczywistości wirtualnej. Oceniano pacjentów przed i po leczeniu oraz po miesiącu obserwacji. W ramach oceny stosowano: test oceniający funkcje poznawcze PASAT, test fluencji słownej, ocena jakości życia w stwardnieniu rozsianym- MSQOL-54, 2-minutowy test marszu, 10-metrowy test chodu, skala Berga, analiza chodu i ocena stabilometryczna.

Wyniki: Porównania między grupami wykazały istotną zmianę w 2-minutowym teście marszu (p = 0,023) po terapii w grupie treningu chodu ze wspomaganiem robota + wirtualnej rzeczywistości. Znaczącą poprawę uzyskano również w zakresie funkcji wykonawczych (p = 0,012). Oba przyrosty utrzymały się w ocenie kontrolnej po miesiącu (p = 0,012, p = 0,012) w chodzie wspomaganym robotem + wirtualną rzeczywistością. Obie grupy poprawiły jakość życia po leczeniu (MSQOL-54: Zdrowie psychiczne p = 0,018, zdrowie fizyczne p = 0,017)

Wnioski: Oba rodzaje terapii mają pozytywny wpływ na funkcje. Jednak większy pozytywny wpływ na zdolność chodzenia odnotowano po treningu chodu wspomaganego robotem w połączeniu z wirtualną rzeczywistością u pacjentów ze stwardnieniem rozsianym. Trening chodu wspomagany robotem stanowi terapeutyczną alternatywę i motywację dla tradycyjnej rehabilitacji ruchowej.

Daniele Munaria, Cristina Fonteb, Valentina Varaltab, Elisa Battistuzzib, Silvia Cassinia,

Anna Paola Montagnolib, Marialuisa Gandolfia,b, Angela Modeneseb, Mirko Filippettib,

Nicola Smaniaa,b,∗ and Alessandro Picellia,b

Kwiecień 2020

2. Neuroplastic effects of end‑effector robotic gait training for hemiparetic stroke: a randomised controlled trial

Efekty neuroplastyczne w wyniku zrobotyzowanego treningu chodu z wykorzystaniem technologii end-effector u pacjentów po przebytym udarze połowiczym mózgu: randomizowana próba kontrolna

Dwudziestu trzech mężczyzn i pięć kobiet w wieku 53,2 ± 11,2 lat zostało losowo przydzielonych do udziału w E-RAGT (n = 14) lub BWST (n = 14) przez 30 min / dzień, 5 dni / tydzień, przez 4 tygodnie. Aktywność korową, funkcję motoryczną kończyn dolnych i szybkość chodu oceniano przed i po treningu. Aktywacja pierwotnej kory czuciowo-ruchowej, dodatkowego obszaru motorycznego i kory przedruchowej na zajętej półkuli istotnie wzrosły tylko w grupie E-RAGT, chociaż był brak istotnych różnic między grupami. Odnotowano znaczną poprawę w zakresie funkcji, które oceniono poprzez następujące testy kliniczne: ocena Fugl-Meyer(FMA), test „wstań i idź” i wyniki „10 metrowego testu chodu”, w których uzyskano lepsze wyniki po treningu w obu grupach, szczególnie w zakresie FMA w grupie E-RAGT w porównaniu z grupą BWST. Te wyniki sugerują jednak, że E-RAGT skutecznie poprawia wyniki neuroplastyczności. W przypadku udaru połowiczego jego przewaga nad konwencjonalnym treningiem pozostaje niejasna. Może to mieć implikacje kliniczne i zapewnia wgląd dla klinicystów zainteresowanych neurorehabilitacją narządu ruchu po udarze połowiczym.

Hayeon Kim1, Gyulee Park1, Joon‑Ho Shin1,2* & Joshua H. You3*

Lipiec 2020

3. Robotic Rehabilitation in Spinal Cord Injury: A Pilot Study on End-Effectors and Neurophysiological Outcomes

Rehabilitacja z wykorzystaniem robota u pacjentów po urazach rdzenia kręgowego: badanie pilotażowe o efektach technologii end-effector i wynikach neurofizjologicznych

W tym badaniu pilotażowym 15 pacjentów odbywało sześć sesji RAGT (zrobotyzowana reedukacja chodu) tygodniowo przez osiem kolejnych tygodni. Podczas badania oceniano siłę mięśniową, chód, wchodzenie po schodach i obciążenie chorobami. Ponadto oszacowano wzorce aktywacji mięśni kończyn dolnych podczas RAGT za pomocą elektromiografii powierzchniowej oraz funkcjonalną łączność w stanie spoczynku (RSN-FC) przed i po RAGT. Pacjenci osiągnęli klinicznie istotną poprawę wyniku zasadniczo do sześciu miesięcy po zabiegu. Dane te były zbieżne z poprawą cyklu wchodzenia po schodach i wzmocnieniem specyficznych dla częstotliwości i specyficznych dla obszaru wzorców RSN-FC. Dlatego RAGT, za pomocą technologii end-effector wyposażonej w odciążenie dynamiczne, obiecująco poprawia chód u pacjentów z podostrym, niecałkowitym urazem rdzenia kręgowego (SCI) i może przynieść dodatkowe korzyści do reedukacji nerwowo-mięśniowej chodu u pacjentów z SCI, w połączeniu z konwencjonalną fizjoterapią.

ROCCO SALVATORE CALABRO` ,1 SERENA FILONI,2 LUANA BILLERI,1

TINA BALLETTA,1 ANTONINO CANNAVO` ,1 ANGELA MILITI,3

DEMETRIO MILARDI,4 LORIS PIGNOLO,5 and ANTONINO NARO

Wrzesień 2020